معنی کنایه از کارمند

کارمند. [م َ] (ص مرکب، اِ مرکب) خدمتکار. (غیاث) (آنندراج). دارنده ٔ کار. کاردار دفتری. کسی که شغلی در دستگاهی دارد. عضو اداره و نظایر آن. (فرهنگستان). خدمت گزار اداری. مستخدم در یکی از ادارات دولتی مستخدم اداری. ج، کارمندان. || کارآمد و قابل و لایق کار و آنکه از وی کار آید. (ناظم الاطباء).

پشت میزنشین

پشت میز نشین

پشت میز نشین

پشت میزنشین

پشت میز نشین

آن که کاری دارد، کسی که در اداره یا مؤسسه ای به کار مشغول است، عضو، کارآمد، لایق. [خوانش: (مَ) (ص مر. اِمر.)]

کسی که در اداره یا شرکتی به‌طور ثابت کار می‌کند، عضو اداره،

عضو، مستخدم

مجند

funzionario

impiegato

اداری، پرسنل، عضو، کادر، مامور، مستخدم

Employee, Functionary, Jobholder, Staffer, Officer, Official, Working

خدمتکار، کاردار دفتری، عضو اداره و نظایر آن

409